Lesarinn

Eftir Bernhard Schlink

Lesarinn er skáldaga og byrjar á eftirstríðsárunum í Þýskalandi. Sagan er dramatísk ástarsaga Michael Bergs, 15 ára í byrjun sögunnar. Michael kynnist Hönnu fyrir tilviljun þegar hún hjálpar honum en hann var að jafna sig af gulunni. Mjög fljótlega byrja þau að sofa saman en aldursmunurinn er rúmlega 20 ár. Lýsingar af samskiptum þeirra í fyrri hlutanum eru lýsir sambandi unglinga en mikil keppni og ákefð á sér stað í tilfinningalífi þeirra. Michael er alinn upp í umhverfi mjög ólíku því sem Hanna er en hún er sennilega ómenntuð og ólæs. Hún öfundar hinn unga dreng og biður hann um að lesa fyrir sig sögur en hún gefur það aldrei upp að hún sé ekki sjálf læs en hún skammast sín greinilega mikið fyrir það.

Ástæða Hönnu: ungur drengur, betri en hún, mikil minnimáttarkennd og sjálfstraust í molum, sýnir sig líka í því að hún flýr(áttar sig á að hann er í „þessum“ hóp en hún í allt öðrum), hún verður reið við hann og reynir að stjórna honum með fýlu sem er mjög barnalegt, ómenntuð og það kemur í ljós á mörgum sviðum. T.d. líður henni illa heima hjá honum þegar hann bíður henni heim þegar foreldrar hans eru í burtu.

Ástæða Michael: nýorðinn kynþroska, fantasíu dæmi í gangi að vera með fullorðinni konu. Er mjög ánægður með sig en á stöðugu varðbergi vegna þeirra beggja. Honum er alveg sama um þó fólk sem hann þekkir viti þetta en fólk sem kennir hann má alls ekkert vita. Hann er þögull sem gröfin þó honum langi að segja frá þessu ástarsambandi sem stendur yfir í heillangann tíma og augljóslega blandað tilfinningum. Honum langar að gorta sig af því við vinina hugsanlega, honum langar að segja Sophiu frá sínu almikilvægasta leyndarmáli til að öðlast traust hennar.. til að geta sofið hjá henni...

Bókin tekur fyrir kynóra karlmanna, meðvirkni og fl sem tengist leynilegum ástarsamböndum. Hanna hefur augljóslega hreyft við Michael og alla tíð er hugur hans að einhverju leiti hjá henni. Í lok bókar segir frá því þegar Hanna er dæmd í fangelsi fyrir þátttöku í stríðsglæpum nasista og „lætur“ sakfella sig. Michael er á þei mtímapunkti í skóla og mætir í réttarhöldin til að fylgjast með. Seinna þá heimsækir hann hana í fangelsið.

Lesarinn er mögnuð saga sem ég get hiklaust mælt með.

Blóðugur blekkingaleikur

Bókin Blóðugur blekkingaleikur er gefin út á frummálinu árið 1987 en á íslensku 3 árum síðar. Í heni segir fyrrum yfirmaður leyniþjónustu Rúmeníu, DIE frá atburðarás sem átti sér stað árið 1978 þegar Rúmenía var undir hæl Nicolae Ceausescue og konu hans Elenu. Leyniþjónustumaðurinn, sem heitir Ion Mihai Pacepa, vann í mörg ár sem einn nánasti samstarfsmaður einræðisherrans og kommúnistaleiðtogans Ceausescue og tók þátt í meiriháttar blekkingum, njósnum, vopnasölu og morðum í nafni kommúnismans.

Bókin er skrifuð frá sjónarhorni og með tilfinningum Pacepa. Tilgangur bókarinnar er að sýna heiminum hvað  undir grímu Ceausescus sem var að finna. Pacepa hafði sjálfur verið mikilvægur hlekkur í Rúmenska stjórnkerfinu sem yfirmaður leyniþjónustunnar. Hann stjórnaði til að mynda gríðalega umfangsmiklum njósnum í Rúmeníu þar sem leyniþjónustan og Ceausescau hleruðu alla þjóðfélagsþegna sem þeim þótti vert að hlera, hvort sem það var fjölskyldumeðlimur, stjórnmálamaður eða jafnverl forsætisráðherrann, sem Ceausescau hjónin höfðu undir sínum járnhæl. Njósnir leyniþjónustunnar utanlands voru þeim þó mikilvægari því tekjur sem Rúmenía hafði í kringum iðnnjósnir og þjófnað á hönnun iðnvarnings var gríðalegur. Þá var stolið teikningum af nýhönnuðum skriðdrekum og flugvélum til að framleiða og selja Gaddafi í Líbíu og nota heima. Eftir að hafa snúið baki við Sovét- stjórninni í Moskvu opnaðist leið fyrir Rúmena til samskipta við Bandaríkjamenn og Vestur Evrópu sem þeir nýttu sér til að stela hugviti. Forsetafrúin Elena hafði einnig gríðaleg völd og var skapstygg og hótaði iðulega háttsettum embættismönnum í Rúmeníu til að beygja þá undir sinn vilja. Þá var marxíska stjórnkerfið þannig uppbyggt að þau hjónin réðu í raun öllu. Samfélag öreiganna þar sem embættismenn bjuggu í villum kommúnistaflokksins sem var stjórnað af hjónunum var einfaldlega þannig að Nicola  og Elena Ceausescau gat ráðið eða rekið hvaða mann sem var í hvaða stöðu sem var ef honum geðjaðist svo. Elena kemur fyrir sjónir lesenda sem  sturlaður einstaklingur. Á milli þess sem hún reynir að grafa upp heiðursverðlaun frá vestrænum háskólum, fyrir vísindastörf sín(sem hún átti reyndar ekki), hlerar hún kynlífsathafnir samstarfsmanna og íbúa Rúmeníu í lokuðu herbergi inn af skrifstofu sinni.

Samskipti Rúmeníu við aðrar þjóðir á þessum tíma var flókið. Þeir höfðu snúið baki við Rússum líkt og Tító í Júgoslavíu en ólíkt Tító gat Ceausescau heillað vestrænu þjóðirnar og var boðið í heimsóknir til Bandaríkjanna. Í Bandaríkjunum mætti hann ekki þeirri persónudýrkun sem hann var vanur heima fyrir og fannst ekki mikið um kerfi Bandaríkjamanna þó hann hugðist stela af þeim hugmyndum af ýmislegu sem honum þótti gagnlegt að nota sjálfur eða selja til þriðja heimsins. Ceausescau var í nánu sambandi við lönd eins og Líbíu. Leynilegu sambandi við Tító í Júgoslavíu og leikriti við bæði vesturlönd og Rússland. Á þessum tíma var Rúmenía eini aðilinn í heiminum sem hafði bæði samskipti við Ísraela og Palistínumenn og gekk oft á fundi með Yesser Arafat og leyniþjónustum beggja landa. Morð á svikurum og óæskilegum einstaklingum voru ekki óalgengir en Ceausescau horfði tímunum saman á ræður frá Adolf Hitler og tók t.d. upp einskonar þjóðernis-kommúnisma.

Þessi bók er góð heimild um stjórnarhætti í Rúmeníu meðan tjaldað var kommúnisma í landinu. Hún er einnig mjög góð persónulýsing á forystuhjónum Rúmena og fjallar vel um persónu þeirra og athafnir í kringum þau. Blóðugur blekkingaleikur er fyrst og fremst samtímaheimild um það sm skeði fyrir luktum dyrum.

nú er 24. júní. Pepsi deildin byrjaði 5. maí ef ég man rétt. Íslandsmeistarar Breiðabliks eru ekki enþá komnir á skrið í deildinni og dottnir úr bikarnum.. hvað er að ske? Er gleðina sem einkenndi þá í fyrrasumar horfin? Er slæm hugarfarsbreyting hjá heilu liði skýringin. Ég er nú sjálfur mikill blikamaður og því eru þetta vonbrigði fyrir mig. Hvað hefur gerst?
Alfreð fór og Viktor, Markó, Arnar og Dylan komu... var Alfreð virkilega svona mikilvægur hlekkur í liðinu. Gummi P hefur reyndar verið meiddur allt tímabilið og mun ekkert spila í sumar svo sóknin er ekki sú sama og í fyrra en samt hefur Kiddi Steindórs stigið upp og skorað grimmt og er hann einn af ljósu punktum liðsins, er hann sá eini sem vill raunverulega vinna leiki? Þetta er sama en samt allt annað lið en í fyrrasumar. Er þetta óheppni eða hvað? Ég vill sjá blikana rífa sig upp og fara að vinna leiki það er kominn tími á að hrökkva í gang. Það vita allir hvað þeir geta þessir strákar!

	Blikar féllu úr bikarnum á Ísafirði
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ekkert benti til þess að við mundum tapa.. segir Ólafur. En það er einu sinni þannig að allir leikir byrja 0-0... það var ekkert sem benti til þess raunverulega að við mundum vinna heldur. Það var búið að gera þjóðinni vonir fyrir leik sem ekki áttu rétt á sér.

Við enduðum í síðasta sæti í okkar riðli fyrir HM 2010 og er það ekki ásættanlegt.

Nú eigum við fullt af góðum leikmönnum sem spila í bestu deildum Evrópu auk þess sem U-21 árs liðið er komið á stórmót! Við ættum að geta gert betur
Það er ekki hægt að kenna einhverjum einum manni um allt sem illa fer í þessum efnum en ég held að stytta mætti landsliðsþjálfaraferil Ólafs í annan endann og nú sé rétti tíminn til að fá nýjann mann í brúnna.
leiðinlegt að Ólafur hafi strunsað út af blaðamannafundi áðan. þetta er hægt að túlka á nokkra vegu, góða og vonda...
Allavega þá er Íslenska landsliðið betur mannað en það að vera í 116. sæti á styrkleikalista FIFA... (er það ekki annars sætið sem við stöndum í núna?)

	„Ekkert benti til þess að við myndum tapa“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt